После завершения учёбы в средней школе в
Букиттингги
поступил в
Университет Индонезия
, который окончил в 1959 году по специальности лингвистика и антропология и преподавал индонезийский язык в Педагогическом институте в
Маланге
и позднее в
Йельском университете
(США). В 1967 иммигрировал в
Малайзию
и стал преподавать в
Университете Малайя
. Здесь же в 1982 году защитил докторскую диссертацию на тему «Социология литературы: к вопросу о теории и методах малайской и индонезийской литературы» (опубликована в 1986 г.). С 1986 года — профессор. Выезжал в качестве приглашённого преподавателя в Университет Андалас в
Паданге
(1985) и в
Университет Киото
(1993)
.
Научная деятельность
Занимался теорией структурализма, проблемами социологии литературы, восприятия литературы, стилистики и семиотики, cоотношения
малайского
и
индонезийского
языков, пытался применить западные теории к исследованию малайского и индонезийского языка и литературы
.
Публикации
Написал и опубликовал более 60 книг, в том числе
:
Perkembangan Puisi Melayu Moden. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa Dan Pustaka, 1970;
Kaba dan Sistem Sosial Minangkabau: Sebuah Problema Sosiologi Sastra. Kuala Lumpur: Balai Pustaka, 1984;
Sejarah Melayu menemukan diri kembali. Kuala Lumpur: Fajar Bakti, 1984;
Resepsi Sastra: Sebuah Pengantar. Jakarta: Gramedia, 1985;
Sosiologi Sastera: Persoalan Teori dan Metode. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1986;
Karya sebagai Sumber Makna: Pengantar Strukturalisme. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1988;
Catatan si Malin Kundang: Antologi esei. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1989;
Fiksyen dan sejarah: Suatu dialog. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1989;
Stilistik: satu pengantar. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1989;
Stilistik: Pendekatan dan Penerapan. Kuala Lumpur: Jabatan Pengajian Melayu Universiti Malaya, 1990;
Dongeng tentang cerita. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1993;
Teori moden sastera dan permasalahan sastera Melayu. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1996.
Семья
Супруга Фарина Салаха (Farina Salaha, с 1960 года); дочь Ревина Экапутри Юнус (Revina Ekaputri Junus) и два сына Новиан Экапутра Юнус (Novian Ekaputra Junus) и Эрван Двипутра Юнус (Ervan Dwiputra Junus).
Примечания
«In Memoriam Prof. Dr. Umar Junus (1934—2010)». — «Padang Today», 15 Maret 2010
«A Man for All Theories». — «New Straits Times», 27 Mei 1992
«Tokoh sastera Umar Junus meninggal dunia». -«Utusan Malaysia», 10 .03.2010
Библиография
Abdul Rahim Jaafar. 2010. Umar Junus: Sarjana kawakan yang gilakan ilmu dan pemikiran. Dewan Budaya 32.04 (April):53-55.
Rafar, Wana A. 2010. Tabir hayat: ‘Saya hidup dalam dialog yang abadi’ — Umar Junus. Dewan Sastera 40.06 (Jun): 64-67.