Павел Ксаверий Бжостовский
, также фамилия читается как
Бржостовский
, в российских документах известен как
Берестовский
(
30 марта
1739
, дер.
Мосар
— 17 ноября 1827, дер.
Рукойни
близ Вильнюса) — государственный и религиозный деятель Великого княжества литовского, меценат. Каноник виленский (
1755
—
1773
),
(
1762
—
1774
) и
референдарий великий литовский
(
1774
—
1787
)
, архидьякон виленский (с 1823)
, Публицист и переводчик. В
1824 году
признан в России графом Царства Польского, согласно происхождению от бывшего старосты
пинского
Александра Бржостовского, возведенного 25 мая (5 июня) 1798 года в графское достоинство
Королевства Прусского
.
Финансово спонсировал издание книг иезуитской направленности издательствами Вильни. Перевёл с итальянского языка книгу «Наука для новых исповедников» («Nauka dla nowych spowiedników», Вильно, 1765—1766), с французского языка книги
Бальтасара Грациана
«Универсальный человек» («Człowiek uniwersalny», Wilno, w Drukarni J. K. M. Akadem. Societatis Jesu, 1765) и
Анри Луи Дюамеля дю Мансо
«Работа о сельском хозяйстве» («Dzieło o rolnictwie», т. 1—2, Вильно, 1770—1773). Автор книги «Генеалогические сообщения о доме Бжостовских» (на разных языках,
1776
,
1796
и
1818
). Разделял взгляды физиократов — французской школы экономистов, сторонников «естественного порядка».
В
1767 году
приобрёл поместье Меречь (Меркине) в Виленском повете (переименовал его в Павлово), и, под влиянием идей философа-просветителя
Жан-Жака Руссо
, а также
социалистов-утопистов
Томаса Мора
,
Анри Сен-Симона
и других, провёл радикальные социально-экономические реформы, введя республиканское самоуправление крестьян
.
Основными изменениями были: отмена крепостного права и замена его денежной рентой, право крестьян на свободное управление своей землёй и хозяйством, торговлю и ремесленные работы. Население также приобрело возможность свободно выбирать своих правителей, так как Бжостовским был создан Парламент республики Павловской. В верхнюю палату парламента входили не только избранные народом депутаты, но и администраторы, назначенные лично президентом Бжостовским.
Свои реформы описал в книге «Уставы для хорошего порядка и повинностей оседлых людей в имении Павлова или Меркине, предписанные в 1771 году» (Вильно,
1771 год
, 2-е издание
1791 года
), «Письма анонима, описывающие комиссию свободных Павловском валашчанав со своим предков, ксёндзом Бжостовских, экс-рэферэндарам ВКЛ» (без даты и места издания). В
1770 году
в Вильно издал школьные учебники «О земледелии для пользы хозяев, проживающих в Павлово» и «Лекарства для пользы хозяев, проживающих в Павлово»
После
третьего раздела Речи Посполитой
(
1795 год
), понимая, что за поддержку восстания ему грозит наказание, продал имение Павлово, после чего в течение пяти лет жил в Дрездене и Риме. По возвращении на родину, пользуясь великодушием победителя — императора
Павла
, был настоятелем в селе
Рукойни
близ сегодняшнего Вильнюса
.
List… pisany do JW Imć Pana S. Brzostowskiego… w roku 1767, 12 dnia miesiąca października z Wilna
, brak miejsca i roku wydania (przekł. łaciński:
Epistola ad fratrem suum S. Brzostowski…
, Wilno 1767)
Ustawy stosujące się do dobrego porządku i powinności osiadłych ludzi w dobrach Pawłowie, czyli Mereczu, przepisane roku 1769
, Wilno 1771; wyd. następne: Wilno 1791; przedr. S. Kutrzeba, A. Mańkowski: «Polskie ustawy wiejskie XV—XVIII w.», Kraków 1938,
Archiwum Komisji Prawniczej
, t. 11; przedr. S. Inglot:
Próby reform włościańskich w Polsce XVIII w. Wybór źródeł
, Wrocław 1952, s. 245—269
Lekarstwa dla wygody gospodarzy w Pawłowie mieszkających
, Wilno 1770
Kazanie o powinnościach poddanych ku królowi
, Wilno 1771
Obrona plebana, czyli roztrząśnienie i zbicie zarzutu mu uczynionego z okazji pisma odeń wydanego o rolnictwie. Przełożona z włoskiego
, powst. Pawłów, 26 lipca 1775; brak miejsca i roku wydania (por. Przekłady)
Wiadomość genealogiczna o domie Brzostowskich od wejścia z Polski do Litwy
, brak miejsca wydania 1776; wyd. następne: Wilno 1818 (także w jęz. łacińskim pt.
Domus Brzostowski
, Rzym 1796; także w jęz. francuskim pt.
Généalogie de la maison Brzostowski
, Rzym 1797)
Wieśniaczka
, Warszawa 1786 (wyd. bez nazwiska autora; utwór wywołany powieścią M. Krajewskiego
Podolanka wychowana w stanie natury
i polemizującym z nią
Listem Sandomierzanki do Podolanki
)
Listy anonima opisujące komisją wolnych włościan z dziedzicem swoim J. W. księdzem Brzostowskim… Adresowane do Grebla bibliopoli krakowskiego, z powodu wyszłej w drukarni jego książki w 1788 r., «O poddanych polskich»
, powst. 1788 lub 1789, brak miejsca wydania (1790); przedr. S. Inglot:
Próby reform włościańskich w Polsce XVIII w. Wybór źródeł
, Wrocław 1952, s. 270—280;
Materiały do dziejów Sejmu Czteroletniego
, t. 1, Wrocław 1955 (autorstwo sporne; S. Inglot wysunął hipotezę o autorstwie J. Wybickiego)
Pawłów od r. 1767—1795 od jednego przyjaciela domowego opisany
, Wilno 1811 (część zamierzonego przez autora wydania zbiorowego)
Rozmyślanie na wsi w Turgielach
, Wilno 1811 (część zamierzonego przez autora wydania zbiorowego)
Kościoły, malowania znaczniejsze w Rzymie, w niektórych miastach włoskich, niemieckich, francuskich, polskich, podług opisania innych ode mnie uważane
, Wilno 1811 (część zamierzonego przez autora wydania zbiorowego)
Wspomnienia Brzostowskiego ogłoszone m.in. w artykule: «Wspomnienia dawnych Polaków»,
Pielgrzym z Tęczyna
(dod.
Muzy Nadwiślańskiej
) 1823, t. 1.
Переводы
J. Ciapiński:
Oda na szczęśliwą koronacją Najjaśniejszego Pana Stanisława Augusta napisana w łacińskim języku… na polski język przełożona 1764 r. w Wilnie
, brak miejsca i roku wydania
Nauka dla nowych spowiedników z włoskiego języka na polski wytłumaczona
, cz. 1-2, Wilno 1765—1766, wyd. 2 Berdyczów 1774
B. Gracian:
Człowiek uniwersalny z francuskiego przełożony r. p. 1765
, Wilno brak roku wydania
H. L. Duhamel du Monceau:
Dzieło o rolnictwie… po francusku napisane, na polski język przetłumaczone
, t. 1, Wilno 1770; t. 2, Wilno 1773; przedmowę tłumacza przedr. Z. Florczak, L. Pszczołowska:
Ludzie Oświecenia o języku i stylu
, t. 1, Warszawa 1958.
Редакторские правки
Zebranie z listów papieskich… dla nauki panien WW. Zakonnych… Przez Konstantyna Brzostowskiego w roku pańskim 1710 wydane, a teraz kosztem i staraniem… przedrukowane
, brak miejsca i roku wydania (2 poł. XVIII wieku)
Zabawki przystojnego człeka
, brak miejsca i roku wydania.
Статьи
Do Kazimierza Nestora Sapiehy z 7 grudnia 1790,
Gazeta Narodowa i Obca
1790
Do J. Zawadzkiego z roku 1809, wyd. T. Turkowski:
Materiały do dziejów literatury i oświaty na Litwie i Rusi
, t. 1, Wilno 1935, s. 148—151.
Бжостовские
// Биографический справочник. — Минск: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 737. — 57 с.
. Бжастоўскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. С. 326.
Пазднякоў В. Паўлаўская рэспубліка// Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 2 т. Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: БелЭн, 2006. — С.410-411.
(неопр.)
. Дата обращения: 27 июня 2015.
30 июня 2015 года.
. Бжастоўскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. С. 327.
Zbigniew Dunin-Wilczyński. Order Świętego Stanisława. — Warszawa, 2006. S. 179.